Kijken-Rudi Fuchs-Donald Judd. Atmosferische kleuren in de natuur.

In mijn huis staat een stoel, de voorkant van die stoel is geheel rood, de achterkant is zwart, de "draaier" waar het geheel op leunt is zilver-grijs. Ik heb de stoel destijds bij de Ikea gekocht voor een euro of  zeventig. Omdat in de tijd die er tussen de aanschaf van de stoel en het heden een gat gaapt van ongeveer acht jaar heeft zijn oorspronkelijke functie afgedaan. Die is overgenomen door een tweedehands stoel van 35 euro en een tweedehands bank van honderd euro. Dat komt: toen ik de stoel van de Ikea kocht woonde ik in Centraal Afrika op een kamer van 3,5 m. bij 3,5 m.. Nu woon ik aanzienlijk groter en heb daarom plaats voor een stoel en een bank, welke evenwel samen een geheel moeten vormen, of in ieder geval niet te verschillend in stijl en type moeten zijn, om van mijn huiskamer geen rommeltje te maken. Dat betekent: een lichtblauwe bank, van enigszins grof geweven stof en een donkergrijze stoel, ook van stof, fijner geweven maar met een zelfde soort opstaande "stikselranden". De stoel van de Ikea werd overbodig, bovendien zat hij niet erg lekker. Ik gooide er een gedragen broek over heen en later een hemd en nog een hemd en weer een broek en een shirt en misschien een sok en ergens onder verstopt een gedragen onderbroek met bruine streep. Alles bij elkaar een hele hoop kleuren; Jopie Huisman zou ik zeggen, maar vanmorgen las ik de Groene Amsterdammer van 7 oktober 2010, en daarin stond een artikel van Rusi Fuchs over een kunstwerk van Donald Judd. Een stalen kubus met kleurvlakken. Rudi Fuchs legt uit wat hier bijzonder aan is en zijn conclusie luidt: Untitled [is] de rustige drager van 328 wisselingen tussen geel, rood, blauw en Turquoise. Dat is zijn rijkdom. ... Nergens denk je nog, als bij een impressionistisch schilderij, aan atmosferische kleuren in de natuur - daarvoor is de afgepastheid van de choreografie gewoon te rigoreus. Abstracte kleur. Dat is de bijdrage van Judd.

Donald Judd: Untiteld 1989

Verdomme hé! dacht ik. Dat is net mijn stoel met gedragen kleren, hoewel je hier nog wel aan de natuur kunt denken: ik heb bloemetjeshemden. Ik vond het altijd meer een voddenbaal van Jopie Huisman, zoals gezegd:

Jopie Huisman

Jopie Huisman

Maar nu begrijp ik dat ik mijn kleurige kleren, de drager van die kleren: de stoel als drager van kleuren, kan opwaarderen tot een Donald Judd. Een kunstwerk dat in een kerk niet zou misstaan. Rudi Fuchs: Op een weloverwogen manier in een ruimte geplaatst gaan die volumes, [de kubus van Judd] door hun proporties, de ruimte dragen. Ze geven de ruimte gravitas - zoals in een kerk de melodische klank van een orgel de ruimte bezielt. Die muziek geeft, vreemd genoeg, aan de ruimte ook rust en stilte. Maar ik laat me nu meeslepen. Door hun formele eenvoud zijn de volumes van Judd ook wonderlijk terughoudend. Hun vorm is daarom zo discreet om maximale ruimte te laten voor de tovering van kleur. 
Daar heb je het: mijn stoel een orgelstuk (Cees Nooteboom over zijn schrijverschap op hogere leeftijd: ik ben uitgegroeid tot een orgel met vele registers), een sculptuur in mijn huiskamer, in meer abstracte vorm te bewonderen in internationale musea. Ik wens geen raar commentaar meer.

Link naar artikel Rudi Fuchs, mits je op de site kunt inloggen:
http://www.groene.nl/2010/40/gravitas

Ter Helle en ter Hema: een ode en een garnaal

Af en  toe weet ik zelf niets te schrijven, en daarom plaats ik hier een ode van een van mijn cliënten. Het gedicht heeft hij geschreven voor een geliefde in de verte, in de mist van het bejaardenrijk. De schrijver zelf, is een bankier van 35: Stach Hooijer (ING).


Mijn Olijfvliegje, lief Piertje


Oh u, met uw staalgrijze lach,
Of is dat uw haar dat voor uw gezicht waait,
Lang,  het haar is lang, en uw lach duurt,
Dat kan ik nu niet weten.
Wel hoor ik u lachen: sputteren, kuchen.
U bent ook oud, en een lach is moeilijk.


Ook houd ik van uw rimpels, uw zweet en uw deodorant,
Een lucht die nog overstemd wordt door uw parfum.
Waar u dat koopt, daar moeten ze in rijen staan:
Bejaardes met de vraag: heeft u die bloemengeur?
Maar het zweet tussen uw rimpels,
Uw adem die rottende ingewanden verraadt,
En pepermuntjes die niet meer worden verteerd,
Het zijn luchten, die mij vervullen van brandend
Verlangen en mijn onderbroek met warm kloppend vlees.


Nou ja, een peipelig garnaaltje,
Zo eentje die je per kilo koopt en waar de pootjes
En de eitjes en de sprietjes nog aan zitten,
Evenwel, dan heeft u meer te knabbelen
Met uw poezelig kunstgebit,
En niet brandend heet, maar gekookt en al weer
Behoorlijk afgekoeld, want ik weet:
Hoe dichter uw graf naakt,
Hoe meer u de vlammen der Hel
Aan uw eeltige voetzolen voelt likken,
Opkruipend naar uw schimmelig kruis,
Hoe meer u het wilt blussen,
Uw zonden weg wilt wassen,
Met een bessen of een bittertje en
Een lepeltje advocaat.
Daarom: mijn piepelig lauwe garnaal.
(Whiskeysaus)


Oh u, wanneer treden wij voor het Hoogaltaar
Der liefde, opdat ik in uw rimpels kruipen mag,
Uw uitvallende haren mag strelen en uw oogleden,
Die hangen als uw borsten,
Mag kussen, allebei.
En dan: de kus op uw wang
Voor het slapengaan wormstekig:  
1) Aangestoken 2) Gemaaid 3) Maaiig 4)
Maaistekig 5) Memelig 6) Pierig 7)
Vermolmd 8) Verwormd
-Kenmerkende flavour van olie uit olijven
Die sterk te lijden hebben gehad
Onder larven van de olijfvlieg (Dacus Oleae)


Uw gesnurk een stoomgemaal,
Een voorlaatste ademtocht vanuit de
Boezem der ouderdom,
Naar de ringvaart,
Want dat weet u nog niet:
Morgen maken wij een tochtje
met een rondvaartboot.
Vind u dat niet leuk?


En helemaal niet duur.


En dan meren wij aan de
Louteringsberg en kunnen terug:
Ter Helle, of opwaarts: Ten Hemele,
Maar eerst ter Hema,
Lekker toch,
Restaurant op de begane grond,
Voorportaal met worst,


En helemaal niet duur.

Stach op de nudistencamping. Detailfoto.   Familiebezit Fam. Hooijer.

Podolskaja VIII: Waarin: Het eerste Woord. En waarin: Iets wordt afgesproken.

BEP: HoHo! Rustig nu!
A: Ik begin aan de piepers.
SNK: Goed.
SL: Wil je een slokje wodka?, stil maar.
I: Wodka!
BEP: Ze heeft iets gezegd! Haar eerste woordje!
SL: En wat voor één: een kind naar mijn hart: iemand die weet wat ze wil: iets echt Russisch bovendien:.
BEP: De fles hier is leeg. Ik haal een nieuwe uit de keuken.
SNK: Doe ik wel.

In de keuken:

A: Hai, jij hier?
SNK: Geheel naar mijn wens.
A: En die van mij. Je moet buitengewoon veel weten over alles wat met eten en "in het leven staan" te maken heeft. Dat vind ik bewonderenswaardig. Ik heb je promotieonderzoek gelezen. Super! En zo charmant geschreven. Helemaal geen droge kost.
SNK: Ik hou van sappige hapjes, als diëtist wil ik daarom ook sappig schrijven.
A: Kun je mij daarbij helpen? Docenten zeggen vaak dat ik nog wat "hobbelend" schrijf.
SNK: Ik maak een Nietzsche van je. Beginnen we morgen?
A: Oh, zo graag.
SNK: Goed! 12. u in het Severnaya Hotel? 
A: Ja ja ja! Daar wilde ik altijd al eens lunchen!
SNK: Geheel de uwe.

Ik begaf mij weer naar de kamer, met fles.

Beschouwing over ruimtevaart: Een klein restje, gesmolten hoopje mens: Komarov in relatie tot Life coaching

Vandaag is het 50 jaar geleden dat Joeri Gagarin de eerste man in de ruimte werd. In 108 minuten vloog hij om de aarde. Dat is de snelheid waarmee u wilt leven en waarmee u kunt leven. Ik lever u de Vostok, de juiste raket. U begrijpt, om zo snel te leven moet je rank zijn als een raket en een vurig karakter hebben.
Daar is het waar andere life coaches fouten maken. Zijn zijn de bangerds die de collega en vriend van Gagarin, Vladimir Komarov in een ondeugdelijke raket stoppen, omdat zij niet durfden falen voor de ogen van Brezjnev. Komarov verongelukte tijdens de vlucht. Ik ben niet bang, ik vind het interessant om meer tijd in u te steken zonder dat u daarbij aan een oplopende rekening hoeft te denken.

Heel veel mensen branden zich volledig op door weet ik veel wat voor drugs allemaal te gebruiken, zeer sociaal te doen en een  maatschappelijke carrière na te streven. Zij denken dan wakker te blijven en harder te gaan: volwaardig leven. Maar het enige resultaat is dat zij aan het einde van hun vlucht te pletter slaan, met zulk een geweld nemen hun gebreken de macht over dat er van hen niets overblijft dan wat zij eigenlijk altijd al waren: een klein restje, gesmolten hoopje mens. Willoos, klef en plakkerig.

Het lot van de cokesnuivende carrièretijger

Mijn plan brengt u thuis, maakt dat u zich altijd veilig voelt en op tijd uw remparachutes ontvouwt. Remparachutes die ook nooit verknoopt raken. En betaling geschied naar draagkracht want ik ben een sociaalvoelend mens.

Podolskaja VII: Waarin, ach ja... Goed. En waarin: de Donderaar een wolk van een kind in zijn armen houdt: Irisa.

We waren alweer een tijd geleden binnen gaan zitten om de babyfoon beter te kunnen horen. Sergei Leonidovitsj drinkt zijn bier.

SL: Heb je de piepers al geschild en eet onze gast ook mee?
BEP: Daar hebben we onze werkstudente toch voor. Eet je mee Nepomuk?
SNK: Graag, ik heb honger en dorst.
SL: Gretig. Een man naar mijn hart. 
BEP (met luide stem): Anna, ben je al met de aardappels begonnen? We hebben een gast, doe er maar een paar extra bij! Dat geldt ook voor de flessen wijn!
SL: En kom je even voorstellen. Dat is wel zo sjiek, dat meneer Komanov kan zien wie hier de kokkin is.

Een andere deur opent zich.

 

Werkstudente Anna op weg naar de aardappelboer

SNK: Dat meneer Komanov kan zien wie hier de kokkin is...
A: Hoi! Ik moest mij voorstellen? Anna.
SNK: Oh jee, hallo, zijn de piepers van een goede oogst vandaag? 
A: Ja zeker, ik heb ze bij de boer gekocht. Lekker ziltig zijn ze.
BEP: En de kabeljouw?
A: Van hetzelfde, maar dan bij de afslag gekocht.
SL: Goed.
BEP: Goed.
SNK: Goed.
A: Goed. Zal ik?
SNK: Goed.
SL: Ah joh, drink er eentje mee.
A: OK.
SNK: Goed.
BEP: Meneer is diëtist. Dat is wel interessant voor jou, niet?
A: Nou ja, ik hou van lekker koken en voor mijn studie filosofie waar ik mee bezig ben zal het ook zeker handig zijn. Voeding vormt de geest, dat is mijn overtuiging.
SNK: Goed.

Dan klinkt de babyfoon.

SL: Godverdomme, wilde ik net nieuw bier gaan halen!

Sergei Leonidovitsj rent weg en komt terug met in zijn armen Irisa.

I: Wwwwhhèèèiii!

Podolskaja VI: Sergei Leonidovitsj komt zich nu nu in levende lijve aan ons voorstellen en heeft dorst

Onder golvende haardos: Sergei Leonidovitsj. Privécollectie Fam. Leonidovistj.

Precies op het moment dat Boleslava de naam van haar dochter uitspreekt stapt hij de kamer binnen: Sergei Leonidovitsj. Wat een geweldige bos haar heeft hij. Een stem als van een Donderaar vult de ruimte, een wolk parfum komt daar nog bij.

SL: Ik ben er!
BEP: Dat hadden we al gezien.
SL: Gaan we weer kutten?
BEP: Nee, een glas port inschenken, die 25 jaar oude nu eindelijk.
SL: Die je van Joeli Berzin gekregen hebt, die?
BEP: Nee, van zijn broer Evgeni.
SNK: De wielrenner?
BEP: Ja die! Wat een goeie gozer is dat!
SL: En een prima handelspartner, hij Fiats, ik Skoda's. 
BEP: Die fles heeft hij dus voor zijn laatste overwinning gekregen in Portugal.
SNK: Waarom is hij nu van jou?
BEP: Mijn grote liefde.
SL: Ja?
SNK: God, schenk nou in. Ik heb dorst.
SL: Moet ik inschenken? Boleslava zou dat toch doen?
BEP: Nee lief, hij heeft haast.
SNK: Een droge mond, daar word ik agressief van.
SL: Ik doe alles om hier de vrede te bewaren. Ik...
BEP: Kom niet uit mijn woorden. Maar dat hoeft ook niet. Weet je Nepomuk, als: Sergei Leonidovitsj spreekt, heb je aan een woord genoeg. Zo juist is dat woord dan gekozen. Een woord is een eeuwigheid, een eeuwigheid een woord, bij: hem. Daarom is het ook geen man van veel woorden.
SNK: Als Heer des huizes moet je het overzicht kunnen houden.
BEP: En daarom weet hij best wel dat ik die fles gekregen heb omdat Berzin een groot liefhebber is van Lili Brik en ik daar nog wat van had liggen, of eigenlijk waren dat de eigendomsrechten op het huis waar zij vaak met Majakovski was. Leuk ruiltje.
SNK: Had ik ook gedaan.
SL: Ik lust nu wel een biertje.

Het geruilde huis in Moskou

Лечение и отдых в Ялте, Крым — Санаторий Kirov Holiday Center — Санаторий имени Кирова, пансионат Ялты

Лечение и отдых в Ялте, Крым — Санаторий Kirov Holiday Center — Санаторий имени Кирова, пансионат Ялты: "- Verzonden met Google Toolbar"

Verhuisbericht

Eyckenstein. Mijn nieuwe praktijk.

Het enorme succes van mijn praktijk heeft mij ertoe gebracht uit te kijken naar iets groters, en dat heb ik gevonden hoor. Eyckenstein te Maartensdijk. Ik heb het overgenomen van de familie Van Boetzelaer die een villa wilden met twee symmetrische vleugels, maar die uiteindelijk smoorverliefd geworden zijn op een huis nabij Doorn en de Kaapse Bossen. Een goede koop voor beiden en ik kom bij hun nu wel eens op de koffie.
Voor U staat er bij mij ook altijd iets klaar, en lang niet alleen koffie.

Falderappes

Deze

Deze, of...

Ik liep op straat, zomaar op straat, ik had geen haast en liep op straat. Naast de straat lag een gracht, met een bocht erin. Naar links ging die en niet naar rechts, want rechts stonden bomen. Gewoon, met groene bladeren en een bruine stam. En tegen een van deze bomen stonden ze te plassen. Het falderappes. Twee slungels, tuig van de richel, geteisem, uitvaagsel. Allebei gaf ik ze een klap, zo hard dat ze op de grond vielen. De een met zijn lelijke hoofd op een grindpad, de ander met zijn stinkende bek op een uitstekende wortel. Voordat ze weer konden opstaan heb ik ze in hun kruis geschopt. Ze krompen ineen van de pijn. Toen ben ik op hun hoofden gaan springen en ik had een fijne dag want ik had mijn designschoenen aan met houten hakken.
Af en toe moet je je agressie kwijt en lelijke mensen ontvangen graag. Ook faecaliën. Dus nadat ik hun schedels hoorde breken, ben ik uitgebreid over hun hoofden gaan poepen en tegen de bejaardes die voorbij liepen en enigszins bevreemd hun lepe ogen over het tafereel lieten gaan, tegen hen zei ik: Hé homo's, heb ik wat van je aan ofzo? Mijn bilnaad veegde ik af aan het hoofdhaar van de onnozelen die ik een lesje had geleerd. En geen woord van dank kon er vanaf. Kijk, dat is nou de schuld van particulier onderwijs. In plaats van dat ze leren daar dankbaar te zijn met hetgeen ze krijgen vragen ze alleen om meer. Want weet je wat het bloedend plebs daar in het park zei? Moet u ook niet plassen? Kunt u het zich voorstellen? Kortom, ze gingen alle grenzen te buiten. Gelukkig ben ik wel redelijk gebleven. Ik rukte de pruik van twee van de langslopende bejaardes af, zette die op de hoofden van mijn  jongens en dwong hen de bus in, bij de halte op de hoek van het park, daar waar de boterbloemen in de lente zo mooi bloeien en de kindertjes met vederlicht wapperende haartjes vredig ravotten terwijl hun ouders op de bankjes naast het veldje van de zon genieten en een ijsje eten. En let u ook wel eens op de jongens en meisjes in soepele trainingsbroeken die er denken aan sport te doen omdat ze op een hoger tempo dan wandeltempo lopen? De concentratie op hun gezichten is ontroerend. Mijn sukkels checkten in en gedrieën namen we plaats op de achterbank. Twee haltes verderop stapten we uit en ik gebood hen op de stoeprand te bijten zodat ik nogmaals op hun hoofden kon springen. Daarna ben ik op de stoep gaan lopen, enigszins bedroefd over het feit dat de jongens mij niet hun eeuwige dankbaarheid hadden betuigd. Want weet je wie hun vaders waren? Zomaar twee mannen, met een reclamebureau'tje, grijze muisjes die denken dat het woord fantasie slechts betrekking heeft op hagelslag. Maar ze zijn wel goedhartig, ook al stemt er een van hen op de Partij van de Dieren en de ander op het CDA. En ik liep op de stoep en die ging naar links en dacht evenwel milde gedachtes: Je kunt maar beter niet lelijk zijn. 

Deze, een van de schoenen waarmee ik over straat liep, gepoetst

Nyenrode II. Victor Müller, Vladimir Antonov, De Baak

Twee van mijn beste vrienden

Detailfoto overhemd Victor Müller

Tijdens de eerste koffiepauze heb ik mij buitengewoon goed met enkele van de aanwezigen kunnen onderhouden. Hier en daar werd er wat bijgepraat, wisselde wat vastgoed en een lapje grond van eigenaar en werden wat Spykertjes van mijn goede vriend Victor Müller in onderpand genomen. Hij en zijn broodheer Vladimir Antonov bleken ook aanwezig, maar waren mij eerder niet opgevallen omdat het ruitjesoverhemd van Vickie wegviel tegen het draadglas van de de deuren naar het toilet. Het kwartiertje vloog voorbij.


Kliphuis: Hooggeëerd publiek! Het is uit met de pret! Tik uw koffie achterover en neem weer plaats op uw stoelen. Want nu wordt het serieus! Nu komt de man aan het woord bij wie eenieder van ons vrijwel wekelijks betalende gast is.
Benschop: U betaalt er niets teveel voor uw persoonlijke groei, u kunt naast zijn toko lekker in de bossen wandelen!
Kliphuis: Mag ik uw aandacht voor  Drs. R.H.P.W. Kottman, bestuurslid van De Braak, instituut voor leiderschap, ondernemerschap en persoonlijke ontwikkeling.
Benschop: Oh! Oh! Gast, De Baeck, niet Braak. Lul.
Kliphuis: Anyway, Mijnheer Kottman, voel u vrij te spreken!

Kottman, gefotografeerd als waarachtig humaan leider

Kottman: Ik val  met de deur in huis en met mijn haar in de plee:

Ondernemen is in staat zijn te navigeren in een steeds veranderende, globaliserende wereld, waarvan de zeespiegel bovendien stijgende is. De Baak is een opleidings- en kennisinstituut op het gebied van leiderschap en ondernemerschap, alsmede het frituren van kroketten.
De Baak richt zich op de ‘Human Side of Enterprise’, op de ontwikkeling en effectiviteit van mensen in organisaties en het omdraaien van pannekoeken. Wij verzorgen paarden en maatwerkprogramma’s in het Nederlands en in het Swahili. Het is de plek voor leiders, ondernemers, schorriemorrie, professionals, managers, eenbenige kleuters en organisaties die op zoek zijn naar inspiratie, motivatie, kennis, een toilet en nieuwe inzichten.
Persoonlijke groei, groei voor de hele organisatie.
Bij de Baak is alles gericht op de persoonlijke ontwikkeling en effectiviteit van de slokdarm van giraffes. Want alleen als mensen kunnen groeien, kan een organisatie als geheel groeien. Top down noemen we dat. Leren bij de Baak is: oververmoeide talenten in jezelf ontdekken en nieuwe, verrassende scheurtjes in teennagels. Maar leren is ook dingen afleren zoals: Koest Sita, Hier! Blijf van het lendelapje van de Here Jezus af! en inzicht krijgen in gedrag en reflexen die niet productief zijn: Niet tegen de deurpost plassen!.

Daarnaast leer je te leren van elkaar en speelt ontleren, - stil staan om verder te gaan- een uitdagende rol.

Van deze zin begrijp ik helemaal niets, maar zo staat hij op onze website. http://www.debaak.nl/nl/Over-ons/Leerfilosofie.aspx Naast de Baak is een speeltuin, waarin je stil kunt staan voor een zich ontrollende rol bubbeltjesplastic. Zoiets.
Kortom, De Baak maakt zich sterk voor de ontwikkeling van persoonlijk leiderschap en metroverkeer.

Leren en blijven leren. Met zichtbare resultaten voor mens en organisatie.
Wij geloven dat mensen graag willen leren door te experimenteren met drugs, grenzen te verleggen en bestaande opvattingen te toetsen. Leren is een persoonlijk avontuur dat leidt van Driebergen tot inzicht, vooruitgang en innovatie. We stimuleren je dan ook om ondernemend te zijn in je handelen en steeds zelf je leerdoelen te bepalen, ook lang nadat de training is afgerond. We helpen jou en je organisatie om (persoonlijke) ferme geslachtsdelen te hanteren, mogelijkheden te herkennen en ambities te formuleren. Want het gaat om zichtbare resultaten voor jezelf, voor je organisatie en voor theewatercondens. Je werksituatie is altijd het uitgangspunt voor het leren bij de Baak.
De Baak daagt je uit voor een wedstrijd gebroken muggenvleugeltjes plakken.
 Bij ons betekent leren ver voorbij gaan aan de bekende feiten, het is een voortdurend opgaan in efemere verschijnselen welke zich niet laten vastleggen in formules en veranderingsmethodieken. Door eigen initiatief en vrije associatie te stimuleren maken wij je broekspijp vrij voor nieuwe gedachten. Ook leren wij je om nieuwe verbindingen te leggen: tussen alpha en bèta, kennis en inzicht, je linker- en rechterhersenhelft, intuïtie en wetenschap, tussen mensen en bedrijven onderling en tussen verschillende planeten. Kort en goed en niet gek: op zeer serieuze wijze leer je dieper te graven in de zandbak en je bierbuik ten volle te ontplooien. En dat zorgt bijna automatisch voor meer werkplezier en betere resultaten.Ik dank u hartelijk voor uw aandacht.

Seks

SNK: En jullie voelden een vonk overslaan...
BEP: Op zijn zachtst gezegd. Het was eerder het Midden-Oosten. Dat zijn de woorden waar ik aan denk.
SNK: Een licht ontvlambare situatie.
BEP: Een reusachtig gejubel, een bevrijding van de ketenen der conventie!
SNK: Prachtig! Hoe zijn jullie nader tot elkaar gekomen? Vertel dat eens.
BEP: In mijn slagerij was het al duidelijk: wij waren voor elkaar geschapen. Ik als leuk zelfstandig burgermeisje, hij als autoriteit en aan God gelijk.
SNK: Overdrijf je niet?
BEP: Helemaal niet. Hij kan alles en alles wat hij aanraakt verandert in goud. Hij maakt indruk op alle vrouwen en geeft zijn liefde aan hen allemaal terug. Niet de vleselijke liefde en de geestelijke van geliefden onderling, nee, als een herder heeft hij voor heel de kudde en aardig woordje en een duwtje in de rug over. En zoals als er voor God geen tijd bestaat, zo bestaat er voor hem: Sergei Leonidovitsj, geen tijd en dus lagen we al tijdens onze eerste date te bonken. Na de koteletjes gegeten te hebben en wat gebabbel: hoe heet je?, wat doe je het liefst?, dat soort dingen, renden we naar de slaapkamer. We hadden enorm veel wodka gedronken. Terwijl hij bovenop mij lag en een onwelriekende alcoholdamp uitstiet zei hij: Vrees niet voor uw vleeswinkeltje. Ik compenseer "wegens omstandigheden gesloten". Hang morgen maar een briefje op de deur. Toen prevelde ik ten antwoord: Mij geschiede naar uw woord.
SNK: En negen maanden later?
BEP: Had ik een kerngezond dochtertje: Irisa.

Nyenrode Business Universiteit & Dr. Frank

In aangenaam gezelschap een babbeltje doen met zoetigheden op Nyenrode (Komanov=rug midden)

Vandaag heb ik op Nyenrode Business Universiteit te Breukelen een lezing gegeven over het belang van Life Coaching voor de actoren in de hogere regionen van het zakenleven. De belangrijkste Captains of  Industry waren hierbij aanwezig, ook om zelf te spreken, net als mijn collega Dr. Frank (http://www.eenkiloperweek.nl/index.php?page=bog_interview). Het was een geweldig succes. Voor mij is het een eer te mogen spreken voor Gerard Kleisterlee (ex-Philips), Dick Benshop (Shell), Gert van den Berg (AkzoNobel), Chris Heutink (Randstad), Tom Kliphuis (Nationale Nederlanden), Mark Buitenhuis en Bart Horsten (Van Lanschot Private Banking), Herman Dijkhuizen (KPMG), Cees van Vliet (Alber Heijn) en Rijkman Groenink die even langs kwam wippen op de koffie en toen gelijk maar is blijven hangen omdat ook Gerrit Witzel, directeur van bouwbedrijf Heijmans aanwezig was en Groenink een nieuw dak op zijn woning wil, daarvoor zelf de zonnecellen produceert (http://www.g24i.com/pages,board-of-directors,34.html), maar evenwel niet de kunde heeft een hamer en een schroevendraaier vast te houden. Naar eigen zeggen omdat hij alles aan elkaar kan praten.
Maar dat was voordat ik mijn voordracht had gehouden. Het duo Tom Kliphuis en Dik Benschop fungeerde als spreekstalmeester en maakte dan weer van de hele dag een geheel. Dat kwam niet in het laatst door de fonkelende chemie die de twee tussen elkaar hadden.
(Definitie Wikipedia: Een spreekstalmeester is de ceremoniemeester in een circus. Hij kondigt de artiesten aan, zoals acrobaten, clowns, dompteurs, de vrouw met de baard en andere acts. Vanouds is het iemand, zoals uit de benaming blijkt, die ook het toezicht op de stallen heeft. Zijn redes begint hij over het algemeen met: "Hooggeëerd publiek!".)

Een vrolijke spreekstalmeester: Tom Kliphuis

Nog vrolijker: Dick Benschop

  

Kliphuis: Hooggeërd publiek! Heren directeuren en Mariëlle van de koffie, ja jij ook!, wij zijn hier bijeen om te praten over iets heel belangrijks in onze levens, over iets zonder wat we nu niet zouden zijn wat we zijn, ik zeg het ronduit: geslaagd in het leven! Kasteel Nyenrode is natuurlijk bij uitstek de plaats om hier uitgebreid op in te gaan. Hier studeren onze opvolgers. Hier is de toekomst.
Benschop: En de toekomst is slank, of zoals we in het bedrijfsleven zeggen: afgeslankt. We doen meer met minder. Mag ik u daarom de eerste spreker op deze ongetwijfeld bijzonder leerzame dag presenteren? De man die al vele mensen van overtolligheden heeft afgeholpen, de man met wie veel vrouwen en mannen graag een beschuitje zouden eten en meer krijgen ze ook niet dan, de man die vooral met zijn voornaam met voorvoegsel bekend is: Dr. Frank!

En toen volgde een tenenkrommend verhaaltje dat sloeg als kut op Dirk, over eiwitvermeerderen en met jojo's spelen ofzo. Hieronder een verkorte weergave:

Het Dr. Frank Eiwitdieet is gebaseerd op een koolhydraatarm, eiwitverrijkt dieet. Je valt makkelijker af door het gebruik van eiwitten al dan niet in combinatie met koolhydraatarme voeding. Eiwitten geven je een vol gevoel en zorgen dus voor minder verlies van je spiermassa tijdens het afvallen. Dit is cruciaal omdat de spieren juist grote energieverbruikers zijn in het lichaam. Dit is ook de reden waarom mannen vaak makkelijker afvallen dan vrouwen. Mannen hebben simpelweg een grotere spiermassa dan vrouwen. Het eiwittendieet werkt ook goed bij een vetarm dieet. Het dr. Frank Eiwitdieet kiest echter voor een koolhydraatbeperking omdat dit het dieet eenvoudig maakt en omdat het bijna altijd goed is vol te houden. Je kunt namelijk zeer smakelijke koolhydraatarme maaltijden maken die prima in het Dr. Frank Eiwitdieet passen
Meedoen aan het dieet is geheel gratis - je bent tot niets verplicht! Ook kun je je uitschrijving op elk gewenst moment. Schrijf je in en krijg dagelijks alle dr. Frank eiwitdieet recepten, tips en berichten toegestuurd. Een eiwitverrijkt dieet kent kortweg twee voordelen:

1. eiwitten werken beter verzadigend dan bijvoorbeeld koolhydraten, je zit dus sneller vol.
2. je verbrandt vet, en minder spiermassa dan bijvoorbeeld met eiwitarme diëten.

Het Dr. Frank Eiwitdieet helpt je dus om af te vallen en je houdt het behaalde resultaat ook iets makkelijker vast doordat je minder spieren hebt afgebroken tijdens het afvallen. Dit is bij vele crashdiëten vaak wel het geval. Hiermee kun je het jojo-effect beperken. Wil je echt het jojo-effect nog effectiever tegengaan? Dan moet je ook gaan werken aan je levensstijl en aan een permanente gedragsverandering. Hou er rekening mee dat je het Dr. Frank-dieet maar tien weken achter elkaar mag volgen. Daarna moet je overstappen naar het weer toevoegen van meer vezels en koolhydraten aan je dagelijkse voeding. Het is dan zaak dat je stabiel op gewicht blijft. Na ongeveer 3 maanden kan je het Dr. Frank Eiwitdieet weer volgen om de overige kilo's af te vallen.


Kliphuis: Hooggeeërd publiek! Het is tijd voor een kleine pauze! Even een koffie om het hoofd wakker te houden!

Mindfulness met Komanov

Nu ga ik weer even terug naar waar ik goed in ben: het opstellen van leefregels voor de individuele mens, teneinde haar of zijn leven te verbeteren. Veel mensen klagen tegenwoordig dat er teveel te kiezen valt: schappen in de supermarkt liggen vol variaties op een thema, er staan meer soorten pindakaas dan dat er pinda's in een zo'n pot verwerkt zijn. En dan moet je nog naar de body balance, de tennisbaan, het zwembad en de leesclub. Ondertussen verveelt je man of vrouw zich thuis op de bank dus die moet je ook aandacht geven en je hebt ook nog vrienden en vriendinnen van vroeger die je graag zien. Daarbij bliepen al je virtuele vrienden je conytstant op via je I pad, I phone en Blackperry. Zoveel tijd heb je niet. Daarom nu een lijstje met dont's (later volgen de do's) om tijd vrij te maken en kiezen te vergemakkelijken of te elimineren. Voortaan sta je in de supermarkt en pak  je zonder nadenken de juiste pot pindakaas, sport je drie keer per week, lees je de volledige werken van Johann Wolfgang von Goethe tijdens een wip uit en heb je van beide genoten, waarna je naar de stad vliegt om daar een terrasje te pakken met je vrienden.

Dont's
-Thee drinken: zo vermijd je aderverweking waardoor zich daar moeilijker vet kan ophopen. Dat vet verbrand je nu en wordt direct omgezet in energie. Lauwe thee is nog wel het slechtste.
-Huisdieren: dragen ziektes met zich mee en vragen aandacht. Niet doen.
-Gezelschapsspelletjes: kinderen spelen spelletjes, volwassenen niet.
-Vegetarisch vlees: ijdelheid der ijdelheden. Zo heeft de Schepper het niet gewild. Puur gif, smerig, en dik dat je er van wordt.
-Werken: je werk is niet je leven als je loonslaaf bent.
-Fastfoodketens: onafhankelijke snackbars zijn daarentegen prima.
-Mindfulness, Buddhisme etc.: je geest  heeft een aangename volheid dankzij de Komanovmethode, leven in het nu kan niet want er is geen nu, alleen verleden en toekomst en je moet al helemaal geen middenweg bewandelen maar juist leven in extremen.
-Douchen/badderen: was het vet niet van je huid, dan blijft die mooi glad en glimmend. Dit vet is wat teflon is voor een fietsketting; bescherming tegen het vuil van anderen.

Podolskaja IV: Waarin het gesprek hoger reikt en een bepaald iemand zijn intrede doet, meer specifiek: Sergei Leonidovitsj

BEP: En dan hebben we nog Boris Vladov. Dat was een vriend die ik al kende vanaf de basisschool. Hij zat graag in de sportschool, dus op een dag dacht ik: laat ik 'm daar eens opzoeken. En ik had gezopen jòh die dag. Ik loop de sportschool binnen, zie hem tussen de gewichtheffers bezig en wankel naar hem toe. Ik roep: "Kan er nog een kilo'tje bij!" De jongens kijken mij aan en dachten vast: "Bij jou niet meer, meisie." Daardoor werd ik onzeker en ik val om, tegen Boris aan, die daardoor de gewichten op zijn nek krijgt. Dat was het. Dat waren mijn vrienden. Er bleef er nog eentje over: Olga Forsj. Een hartstikke aardige meid, maar zonder speciaal karakter. Gewoon burgerlijk.
SNK: Het leven is een pijpkaneel: eenieder zuigt eraan en krijgt zijn deel. Toch? Maar weer terug nu naar waar ik al heb gevraagd, naar wie ik al heb gevraagd: je man. Hoe ben je hem tegen het lijf gelopen. Dat was nadat je bent gaan diëten?
BEP: Ja. Olga had vakantie gevierd op de Krim, kwam hyperslank terug en vertelde het verhaal over hoe dat zo was gekomen; alle slanke meisjes die ze daar had zien lopen volgden jouw dieet. Dat was ze zelf ook gaan doen en ik daarom eveneens. En ik kon gewoon doordrinken en koteletjes met jus blijven eten. Fantastisch!
Goed, Ik viel waanzinnig veel af, kreeg energie genoeg voor een heel leger, mijn huid werd glad als een spiegel, daarbij ging ik behoorlijk glimmen en van een zielig kasplantje werd ik een frisse, vitale, ontluikende bloem, met een warme uitstraling bovendien. Ik begon het steeds meer naar mijn zin te krijgen en ging bij mezelf te rade wat ik nou het liefste wilde om de kost te verdienen. Dat was een eigen slagerijtje met kwaliteitsvlees en aanverwante delicatessen. Nou, dat was zo gefikst. Ik denk dat ze bij de bank direct voor mijn natuurlijke charme vielen en de flessen wodka die ik meebracht voor bij de zakelijke gesprekken. Nu hoef ik niet te zeggen wie mijn eerste vaste klant werd.
SNK: Hoei! Dan doe ik het: Sergei Leonidovitsj!
BEP: Helemaal. Elke week op vrijdag haalde hij zijn biefstukjes en gehakt bij mij, en af en toe ragout of de vleesbouillon die ik maakte, en later kwam hij ook op woensdag en zaterdag. "Ja." zei hij dan "mijn vrienden lusten zo graag vlees." En ik wist wel dat dat zo was, maar ook dat hij het vrouwenvlees niet ongaarne zag en dat dat van mij toen bijzonder sappig was. Net als nu eigenlijk.
SNK: Maar dat moeten er meer gezien hebben. Waarom viel Sergei je op?
BEP: Weet je, in het begin van mijn bloeitijd en na het opstarten van mijn slagerij zag ik veel mannen. Oudjes met kromme ruggen die heel vies en smakkend op harde snoepjes kauwden met hun vermolmde kunstgebit, zonder uitzondering, ze stonken ook nog. Gadverdamme zeg, als ik daar nu nog aan terugdenk, moet ik weer kokhalzen.
SNK: En uw halsje is zo tenger als, uhhh, nou ja, kokhalzen lijkt mij geen goed idee in ieder geval. Oude mannetjes interesseren mij ook niet.
BEP: Sorry hoor, ik wilde alleen het contrast schilderen met hem: Sergei Leonidovitsj! Jongen, toen hij mijn winkeltje binnenkwam was het of ik met mijn gekoelde vitrine vol vlees ten hemel was opgenomen en voor de Here God stond; een lichtende cirkel. Dat voelde ik toen want ik las Dante. Maar mijn man: Sergei Leonidovitsj, is niet van de gebogen lijn, nee, hij is van de rechte lijn, als uit de kuit van Zeus geboortig. Scherp en toch een massief brok man. Fier als Hercules tegenover de Hydra. "Vier koteletten en een stuk leverworst alstublieft." Dat waren de eerste worden die hij sprak, tegen mij.

Idealiserend beeld van Sergei Leonidovitsj die de slagerij van Boleslava binnenstapt.

Privécollectie Fam. Leonidovitsj

SNK: Tsjonge jonge, je had gelijk de hoofdprijs te pakken.
BEP: Ja want hij bestelde koteletten en die had ik net vers gemarineerd. Heerlijk waren die en in de aanbieding, drie voor de prijs van twee, dus zei ik: "Als u er nou zes koopt, betaalt u er vier, is dat een mooie afspraak?" Het woord afspraak in de eerste zin die ik tegen hem zei, was een prefiguratie, want weet je wat hij voor bij het eten op onze eerste date bestelde?
SNK: Ach, was ik daar maar de slagerij binnen  gelopen.
BEP: Twee koteletjes! En pas zoenen toen ze helemaal op waren hè. Eerder mochten we niet van elkaar. Dat was ook een lekkere smaak, die nasmaak van mijn marinade op elkaars lippen.
SNK: Ik krijg er dorst van!
BEP: Een wijntje dan maar? Ik heb een heel goede uit 1979, wit, Frans, romantisch.
SNK: Een romantische wijn. Prima. 
BEP: Zullen we buiten op het terras gaan zitten? Helios vliegt in zijn wagen met vlammensnuivende paarden zo mooi langs de Russische kimme vandaag.
SNK: Griffioenen, dat kunnen het ook zijn, maar meestal paarden, dat klopt. 

Buiten

BEP: En hij nam de zes koteletjes...

Archaïserende afbeelding van Sergei Leonidovitsj in de boot van Helios, zijnde de pot waarmee de Zonnegod de rivier Oceanos overstak teneinde zijn plaats van opkomst in het oosten te bereiken. 

Privécollectie Fam. Leonidovitsj

Podolskaja III

SNK: Hmm, ja ja, maar je had het over een glaasje. Valt daar ook onder: port? Hè?
BEP: Port, witte en rode, wijn, hele mooie, witte en rooie, maar ook bier, jenever en wodka, of als u wilt een kopje koffie. Het is uw dag. Het is uw keuze.
SNK: Nou, nou, oei, oei. Je maakt het mij moeilijk. Port. Ja, alstublieft, een port. Rood, vandaag.
BEP: En een tawny neem ik aan. Zo gepiept. Ik doe mee.
SNK: Of  hadden we het er nou over waarom je gestopt was met drinken? Wat een onzin!
BEP: Ja, want ik stopte een dag of twee en toen was het weer wakker worden met een droge keel en een vieze smaak in mijn mond, alsof ik boven een kattenbak had geslapen. Dat kan zo niet langer dacht ik en toen trok ik een fles Madeira open. Zeven uur 's morgens, ik moest nog gaan werken.
SNK: Je dronk dus vrolijk verder.
BEP: Nee somber, ik had een sombere dronk. Die is nu weg. Nu word ik alleen maar vrolijker als ik drink.
SNK: Intussen was je wel al je vrienden en vriendinnen kwijtgeraakt op een na. Hoe ben je al die vrienden verloren?
BEP: Dat is een heel verhaal hoor. Nog een portje?
SNK: Dùh.

Leonid Kolbatim

BEP: Ten eerste: Leonid Kolbatim. Een heel aardige, bedeesde jongen, die ook op de vleesafdeling werkte en daar verantwoordelijk was voor de koteletjes. Nou, en gezellig dat het altijd was, altijd grappen en grollen. Eerst zo'n lappie vlees door je onderbroek halen en dan netjes verpakken en in de winkel leggen, dat  soort dingen. Tot de dag dat ik zei: laat mij nou eens zo'n koteletje snijden. Heb ik met z'n bijl zijn hand afgehakt voor de helft. Wel een slagaderlijke bloeding. Ter nagedachtenis ligt er nu het 'Kotelet op Kolbatim wijze' in de schappen.
Ten tweede: Natasja Kissin. Een schat van een meid met wie ik vaak door de bossen liep. Op een dag kregen we ruzie om niks: ze had een oranje shirtje aan en dat verdroeg ik niet. Toen heb ik haar een klap gegeven, ze stapte in de bus die net langs kwam en die werd door een trein aangereden op een overweg.
Ten derde: Kristina Va. Ze mocht van haar moeder niet meer met mij omgaan omdat ik een vieze alcoholiste was en gelijk had ze. 

Boleslava Eveshka Podolskaja II

Vervolg van gisteren

Wasserette Petrozasoda

SNK: Verschrikkelijk. Had je dan echt geen sociaal leven?

BEP: Jawel hoor, maar dat stelde niet zo veel voor. Af en toe zag ik een vriendin bij de wasserette, en daarna liepen we wel eens door het bos vlakbij waar ik woon. En er kwam ook wel eens iemand bij mij eten, of andersom. Maar uitgaan, dat deed ik niet. Daar had ik geen energie voor en ik durfde het ook niet: wat moet een vet varken nou in een disco, dacht ik.

SNK: Nee, daar hoort een varken niet thuis. Had je nog wel vriendjes?

BEP: Nee, mannen zagen mij niet meer staan en door de drank ik hen niet meer.

SNK: Dus het ging heel slecht met je. Heb je ooit aan gedacht er een eind aan te maken?

BEP: Vooral als ik achter de kassa zat, man, wat is dat stom, al die droefsnoeten die aan je voorbij trekken.

SNK: Dat kan ik mij helemaal voorstellen. De medemens, die maakt je ziek.

BEP: En lelijk dat ze waren, arme paupers waren het. Kijk, als je het vlees snijdt, dan kan je je nog ergens over verbazen; de structuur van het vlees, dat mensen al die arme schaapjes en koetjes en kalfjes opeten terwijl ze eigenlijk in de vrije natuur moeten rondhuppelen. Vooral heel vrolijk. Als ik vlees aan het snijden was, voelde ik mij het dichtst bij God. Daarom ben ik ook opgehouden met vlees eten, toen.

SNK: Maar je geloofde toch niet in God?

BEP: En God niet in mij want Hij liet mij steeds meer in afzondering leven terwijl ik eigenlijk zo'n lieve, leuke, spontane, vrolijke en sociale meid ben, altijd in voor iets geks ook.

SNK: Je positieve zelf heb je toen verdronken en je at alleen nog maar aardappels?

BEP: Af en toe ook wel eieren en wat groente die een buurvrouw meebracht die familie had op het platteland.

SNK: Er moet iets gebeurt zijn waardoor je besloot te stoppen met drinken.

Als ik dit gezegd heb zie ik dat Boleslava krampachtig iets zit weg te drukken. Ze kijkt erg moeilijk.

Oh jee, dacht ik, ik heb nu een moeilijk thema aangeroerd.

BEP: Excuseert u mij, ik moet even naar het toilet.

Alexandra Exter: Salomé

Terwijl Boleslava naar het toilet is kijk ik rond in haar ruime woonkamer, waar we het gesprek voeren. Als ik eerste loop ik naar haar boekenkast. Oh nee, die stond er niet. Haar CD-collectie is dan weer indrukwekkend. En ik zie dat ze een belangrijk onderdeel van mijn life coachings-programma goed heeft uitgevoerd: de helft van haar CD-collectie bestaat uit 20e eeuwse klassieke muziek en de andere helft uit death metal. Muziek is er niet om je in slaap te sussen, is een van mijn basisprincipes, maar om je wakker te schudden, om je neurotische zelf tot volle wasdom te laten komen. Je medemens sust je toch wel in slaap. Ik zie dat er al een hele tijd een CD van The blood red throne (http://www.myspace.com/bloodredthrone666) op staat. Aan de muur hangteen originele Alexandra Exter en een Vadim Meller. Als Boleslava terugkomt kijkt ze al een stuk vrolijker. 

Vadim Meller: Mephisto

BEP: Sergei Nepomuk, mag ik u een glaasje aanbieden?

SNK: Een dame met zulk een ontwikkelde smaak mag mij wel meer aanbieden.

BEP: Ho! Ho! Ik ben al getrouwd hoor!

SNK: Oh, ja, excuus, hoe is dat zo gekomen? Hoe is een vet moeraswezen aan een blonde God gekomen, want een blonde God dat is uw Man.

BEP: Juist, een man van de dubbele punt, een en al evenwichtigheid, ondernemingszin en toch ook lief, kortom, of eigenlijk, om het lange kort te zeggen, helemaal: Sergei Leonidovitsj.

...

Weer een tevreden klant: Boleslava Eveshka Podolskaja

1e flat (midden) van Boleslava Eveshka in Petrozavodsk

In de grote winkel links werkte Boleslava Eveshka

Om het effect van het Komanov dieet te illustreren wil ik u het verhaal van Boleslava vertellen en haar ook zelf aan het woord laten. Boleslava Eveshka was een niet meer zo aantrekkelijke alleenstaande vrouw uit een nieuwbouwwijk in Petrozavodsk (Karelië, Rusland). Ze werd dikker en dikker, voelde zich steeds minder senang, zwoer alle drank en vlees af en ging er bijna toe over in de Here te gaan. Deze ellende werd afgewend doordat een van haar weinige overgebleven vriendinnen, de laatste feitelijk, haar na een vakantie op de Krim vertelde over de prachtige mondaine slanke meisjes die ze daar gezien had. En wat bleek? Stuk voor stuk volgden zij mijn dieet. Daarom besloot  Boleslava Eveshka mijn adviezen op te volgen en hoe ze er nu bijloopt ziet u op onderstaande foto.

Boleslava Eveshka doet boodschappen voor haar dochter van zeven maanden

En toch heeft ze onlangs een kind gekregen. Een onbevlekte ontvangenis welhaast, ware het niet dat er een blonde God in het spel was. Boleslava Eveshka woonde in een flat aan de rand van Petrozavodsk en werkte in een supermarkt daar om de hoek (zie boven). Nu woont ze nog steeds in Petrozavodsk, maar stukken beter.

Huidige woning Boleslava Eveshka

En werken? Dat hoeft en doet Boleslava niet meer. Haar nieuwe man verdient alles. Haar nieuwe man, dat is: Sergei Leonidovitsj, oud burgemeester van Petrozavodsk, maar vooral gevierd zakenman en officieel Skoda-dealer in het district Karelië. Daarboven: een weelderige bos blond haar. Over haar vroegere schrale leven en haar nieuwe zonnige bestaan heb ik een vraaggesprek met Boleslava Eveshka gevoerd. Dit gesprek vond plaats op twee januari 2011.

SNK:  Boleslava Eveshka, om te beginnen, ik vind het een genot om te zien dat mijn dieet u zoveel succes heeft opgeleverd.
BEP: Nee, ik moet u bedanken, zonder u had ik nog steeds in dat grijze flatje gewoond, of nee, ziet u die Lada op de foto? Daar was ik voor gesprongen, die is namelijk van de bovenbuurman en dat is geen aardige vent. Die riep altijd: "Hé lekker dikkerdje!" naar mij! Kun je je voorstellen? En ik woog toen minstens 85 kilo! Dat is toch walgelijk dik voor iemand met mijn botjes, fijn als twijgjes aan een jonge wilg?
SNK: Om over je leven toen te beginnen, dat vind ik interessant. Kun je mij vertellen wat je toen deed, waarmee je de kost verdiende? Wat die kost was en wat je deed om het leven draaglijk te maken? Waarom heeft de last van het leven je toen niet gebroken, als een dood takje aan een oude wilg? Je moet het zwaar hebben gehad.
BEP: Oh, zo zwaar, meneer, dat wilt u niet weten. Vanaf mijn 18e werkte ik in de buurtsuper, achter de kassa en op de vleesafdeling. Voor een rotcentje. Ik had in het begin nog wel een vriendje, maar toen hij met een Wolga het meer in gereden is omdat zijn moeder zijn kleren niet wilde wassen, heb ik hem de deur uit gegooid. Helaas was dat de balkondeur, dus moest hij klauteren om beneden te komen. Hij is ergens uitgegleden en te pletter gevallen. Dood. Wel jammer hoor, want ik vond de Wolga best een mooie auto. Ach ja, en de volgende ochtend stond ik het vlees te snijden op mijn werk. En de ochtend daarop, en de ochtend daarop. Eigenlijk gewoon altijd. En ´s avonds lopend naar huis en aardappels koken. Als het eraf kon met een lappie vlees.

De Wolga van Boleslava´s vriendje, nu in het bezit van de schoonzoon van zijn moeder

SNK: En dat lapje vlees vloog er in kilo's natuurlijk aan?
BEP: Niet alleen in kilo's. Mijn hele huid leek op een gegeven moment wel een plak rosbief. Dat kwam ook door de drank hè, ik dronk alles en veel. Ik was altijd alleen, dus wat zou het? En het kwam met kwabben en bubbels mijn broek uit, het vet bedoel ik dan.

...

Het mistige graf

Begraafplaats Soestbergen, Utrecht 2010

Soestbergen 2010

Soestbergen 2010

 7.00 Opstaan om naar uw werk te gaan. De kans is groot dat u in een mistige, gruizige grafstemming bent, maar dat geeft niet, want vandaag hoeft u tot een uur of vijf 's middags niets te eten. U bent kotsmisselijk. Ook dat is niet erg. Meldt u ziek op uw werk en ga echt nuttige dingen doen. Dat is nu: uitslapen.

Cover van album "Loathing". Death metalband Broken Hope.

11.00 Begin aan Broken Hope. Een van mijn tevreden klanten is enige tijd geleden aan de slag gegaan. Hij attendeerde mij op de death metal band Broken Hope. http://www.myspace.com/brokenhopefansite. Deze band bestaat niet meer. Als het goed is voelt uw hoofd nu wel zoals afgebeeld. U bent niet de enige met een depressie. Laat u opfrissen door: http://www.myspace.com/deleteriousnl.

Avondeten en wat volgt

17.00 We houden het dieet exotisch vandaag en maken een tiendelige Indonesische rijsttafel. Makkelijk, snel, goedkoop. En heel lekker gevarieerd. Recepten zijn op internet te vinden:

http://www.mijnreceptenboek.nl/menus/indonesische-rijsttafel-17.html 

Geschatte kosten voor 1 persoon : € 29


Nasi, babi ketjap, ajam opor, rempah, sajoer lodeh, sambal goreng djagoeng, sambal goreng tomaat,atjar ketimun, seroendeng, pindasaus.

Hierbij dient u 2 liter Sherry vooraf te drinken, dus bij het bereiden van de maaltijd, en tijdens de maaltijd kunt u eindelijk weer aan het bier: 12 flesjes Warsteiner pils http://www.warsteiner.com/nl_NL/html/index.html .

20.00 U bent klaar met eten en gaat een wandelingetje maken door het bos:

Snelwegpark Lunetten, Utrecht 2009

En u ziet; daar hebben we gelijk weer een foto voor het Broken Hope project: bomen op een stukje grond van tien vierkante meter natuurbos noemen. Een bos met mogelijke gevaren bovendien. Neemt u overigens geen honden mee, want die bijten kinderen. Of  komen bij grootmoeder in bed te liggen.

20.45 Thuis komen, direct omkleden om te gaan roeien (met fiets naar locatie):

Utrecht, 2010, Orca- of Tritonboot voor ruïne steenbakkerij Verlengde Hoogravenseweg

21.00 Roeien tegen wedstrijdsnelheid met heren of dames vier met stuur. Niet gemengd. U bent niet de stuurman of vrouw.

23.00 Afpilzen in de sociëteit. Stiefelen: zuipen tot u de tel kwijt raakt.

03.00 Broodje Kapsalon halen bij dichtstbijzijnde Dönerman (fietsend te bereiken).

Twee lustobjecten

03.30 Wip maken met dochter Dönerman, Dönerman zelf of de dönervleesdraaispit, ook als u niet op vrouwen valt. Geen dwang gebruiken, u moet het gewenste object versieren.

04.00 Naar nachtkroeg (op de fiets). In Utrecht Bijvoorbeeld: http://www.kroegpagina.nl/cafehetpandje/index.htm. Bestel per persoon genoeg bier voor een heel leger. Dit ook opdrinken.

05.00 Op huis aan met de fiets.

Broken Hope

11.00 Beginnen met het project Broken Hope.

Matterhorn, Lunetten, Utrecht 2011

Kaap de Goede Hooplaan, Utrecht 2010

Een gezond mens is iemand die goed eet en creatief is. Om uw creativiteit te ontwikkelen stel ik u het Broken Hope project voor. Kijkt u eens om u heen in de wijk en in de stad of dorp waar u woont. Als u daar de discrepantie tussen de straatnaambordjes en de plaats waarnaar zij verwijzen kunt benoemen bent u op de goede weg. Een voorbeeld uit mijn eigen leefomgeving ziet u hierboven. Matterhorn en Kaap de Goede Hoop, twee plaatsen die ik niet associeer met een verlopen straatje in een bloemkoolwijk en een steeg van tien meter lang in een woonwinkelcentrum. Maar wij, creatief geïnspireerden zullen ons opwerken tot de Olympus, alwaar wij slanke goden en Godinnen zullen zijn:

Olympus, Lunetten, Utrecht 2011

Doet u dit nu eens zelf en laat u mij uw foto's zien.
16.00 Middageten: Roti kipfilet speciaal kopen bij Surinamer bij u in de buurt. Tien blikjes Fernandes naar keuze erbij drinken.
17.00 Beginnen met avondeten klaarmaken.

Proeve van Bekwaamheid

In het volgende geef ik u een representatief  voorbeeld van een zeer succesvol toegepast dieet. 

De dame in kwestie, in de leeftijd van 45 jaar, vond zichzelf veel te dik en was afgeknapt op de reguliere diëten van allerlei goeroe's. Dat klinkt al als kangoeroe's: ze springen van de hak op de tak en het liefst langs de schappen van de Albert Heijn, boksen zich een weg door de studio's van morbide televisiezenders en kijk maar, ondertussen staat er niet wat er op de weegschaal hoort te staan, maar wel een moddervet varken.

Daarom heb ik haar om te beginnen het volgende ontbijtmenu en activiteitenlijstje aangereikt:

7.00 u.: Opstaan

7.01    : 75x opdrukken

7.15    : Ontbijt:  1 kilo biologische ossenworst, half biologisch zuurdesembrood, 200 gram roomboter, 20 gram zout, 20 gram peper.

Drinken: 1/2 liter water uit de dakgoot, niet gekookt.

8.00    :  Naar de Chinese Toko rennen ( 6 km) om  daar lunchboodschappen te doen. Ook weer naar huis rennen.

9.45    : TV kijken: Eurosport.

11.00  : Dat hoor je morgen

Welkom

Geachte gast,

Ik ben vereerd met uw bezoek aan mijn nieuwe website. In deze dwaze tijden van brievenbuspissers en peroxidezeikers acht ik het van groot belang dat de Verstandige Mens van zich laat horen. Daarom presenteer ik middels dit medium mijn uitgekiende Life Coachingsprogramma. Dit programma, dat het resultaat is van meer dan vijftien jaar internationale studie en ervaringsdeskundigheid, heeft als hoofdbestanddeel een buitengewoon effectief dieet. Want u moet weten: de maag maakt de mens. Alles wat wij binnen krijgen vormt ons. Ons lichaam en onze geest. Functioneert ons lichaam uitstekend, dan werkt onze geest uitstekend. Laat u ook niet afleiden en afschrikken door ene Dr. Frankenstein die over een week of twee weer met een nieuw dieetboek komt, hij maakt een monster van u. Een wezensvreemd monster. Ik maak van u een Waardevol Mens, een Mens in contact met zichzelf en de wereld om hem heen.

Met hartelijke groet,

Professor Doctor Komanov.